Etappe 18

Donderdag 9-9-2010


Bij etappe 17, gisteren zijn nieuwe foto's geplaatst. En nu op de fiets !! Het zonnetje schijn in Avignon....

:SMS update:: 9 september 2010 :
Links ligt de Mt. Ventoux er slaperig bij. 1906 meter hoog. Menigmaal strijdtoneel in een etappe van Le Tour. Ik fiets er zachtjes langs. Stel je voor dat ie wakker wordt en hierheen komt...

:SMS update:: 9 september 2010 :
Kan iemand even opzoeken of de franse afkorting cpm top van een berg betekent? Ik hoop het...

:SMS update:: 9 september 2010 :
Etappe 17
Avignon - La Malle (Bouq-Bel-Air) 111 km. (1578 - 1689 km.)
via: St. Remy de Provence - Parc Apilles - Salon de Provence - Eguilles en Aix en Provence.
Warm en zonnig.

:SMS update:: 9 september 2010 :
Etappe verslag: Het was een zware dag. Om meerdere redenen. Het schoot ook niet op vanmorgen. Kwam slecht in het ritme. Wat later opgestaan, langzaam ontbeten en toch even achter de pc. Dus laat op de fiets. Vandaag een doorsteek door de provence. De koffie stop kwam ook al vroeg. Moest wel want daarna ging ik door een natuurpark waar het sans service was. Maar het gooit je ritme helemaal in de war. Om even voor 12 aan de koffie na iets meer dan 20 km. Ik weet het, dat kunnen jullie ook fietsen. In Remy de Provence. Een alleraardigst plaatsje met veel toeristen. Ook landgenoten. Toen door via de D25 naar het Parc Naturel Regional des Alpilles. Een hele mond vol maar het was ook prachtig. Laat zich wat lastig omschrijven. Deed mij denken, vooral de geuren, aan de Samaria kloof op Kreta. Kan er ook niks aan doen. Het rook er warm, naar olijf en dennenbomen. Natuurlijk was het geen meter vlak, maar de natuur vergoedde alles. Gelukkig was het niet zo warm. 29 graden. Altijd lekker
een ...

:SMS update:: 10 september 2010 :
... beetje zon met klimmen. Het was er ook heerlijk rustig. Alleen wat fietsers. Twee keer werd de rust bruut verstoord door laag overvliegende straaljagers. Mirages denk ik. Locaal verkeer dus. Na een klim komt vaak een afdaling. Deze was lekker lang en ging met 55 per uur langs beekjes en rotspartijen. Een lekker ritje. En zo kwam ik het stadje Salon de Provence binnenfietsen. In een stad moet je altijd wat beter opletten. Mensen zijn er nl. bezig met stadse dingen en niet met fietsers die - en passant - naar Rome onderweg zijn. En waarom zouden ze ook. De straatjes zijn vaak smal dus soms pak je de stoep of je gaat in het midden van de rijstrook rijden zodat ze je simpelweg niet kunnen passeren. Ik kom bij een stoplicht. Sta verkeerd voorgesorteerd. Het licht gaat op groen en via wat kunst en vliegwerk rijd ik aan andere kant op de stoep verder. Dan een politie auto. Hij rijdt direct voor me de stoep op. Dat wordt een prent denk ik. Waar komen wij vandaan, vraagt de ambtenaar met

:SMS update:: 10 september 2010 :
... de flitsende zonnebril. Die van mij heb ik snel afgezet. Komt minder bedreigend over. En voor mensen van het gezag heb ik altijd wel respect. Van huis uit meegekregen denk ik. Ik geef de police locale netjes antwoord en vertel mijn verhaal. Oh je komt dus niet uit Italië maar gaat er juist heen, concludeert de beambte en voyant naar de sticker. Weer die sticker hè. Het gesprek gaat verder. Zijn collega, met een iets minder flitsende bril, is ook uitgestapt. Is het niet eenzaam zo in je eentje vraagt de laatste. Hmmm... Dit gesprek gaat een kant op die ik duidelijk niet verwachtte. Ik meld voor de zekerheid dat ik de weg erg smal vond en daarom maar op de stoep verder reed. Hij geeft me helemaal gelijk. We keuvelen nog wat verder maar dan moet ik weer gaan. Doe mijn zonnebril weer op. De beambte zegt "attend" en gaat op de smalle weg staan om de autos tegen te houden tot ik de smalle straat uit ben. In Frankrijk is de politie inderdaad je beste vriend...


:SMS update:: 10 september 2010 :
... Dan via een bijna kaars rechte weg van 30 km naar Aix. Als mijn teller zegt dat ik 70 km heb gefietst is het beste er wel af voel ik. Je hebt van die dagen. Langs de kant op een voetstuk van een elec. paal eet ik mijn 2 eerder gekochte pains au chocolat. En een cola. Het is heet. Weer 30 graden. Op de fiets gaat het niet veel beter. Ik douw er maar een high energy bar in. Daar heb je die dingen voor. Vlak voor Aix drink mijn laatste flesje cola op. De temp van het drankje is 40 graden schat ik. Kom in Aix. God wat ben ik blij met de tom tom. Ik moet van noord naar zuid naar een klein uitvals weggetje. Hij laveert me er moeiteloos heen. Lekker, en zeker als je al moe bent. Dan is het nog een kleine 10 naar Bouc bel Air. Natuurlijk met een klim. In Bouc op zoek naar het hotel dat het thuisfront op mijn verzoek op internet heeft geboekt. Het hotel blijkt onvindbaar. Adres op de site klopt niet. Aantal oudjes die staan te boulen hebben er nog nooit van gehoord. Verdomme...

:SMS update:: 10 september 2010 :
... die booking.com site is niet gemaakt of getest door fietsers denk ik nog. Ik rijd naar het centrum. Boven op een berg. 16 procent omhoog... Geen hotel. Maar wel een gendarmerie. Aangezien mijn goede ervaringen met de politie eerder die dag besluit ik naar binnen te gaan. Ze kennen het hotel en krijg de straatnaam mee. De straatnaam wordt bevestigd door het thuisfront die het hotel heeft gebeld. Maar we hebben geen nummer...Ik tik de straatnaam in en de TT zegt 4.5 km... Had ik al gezegd dat ik moe was? Dezelfde 16 procent weer terug. Als hij zegt bestemming bereikt, geen hotel. De weg blijkt een doorgaande weg te zijn en dus lang.. Ik fiets hem af 2.5 km en hoera. Een hotel voor mensen op doorreis en zakenlui bij de afslag van de snelweg. Goede kamer en bed en heel belangrijk op dat moment, een goed restaurant. Ik hoef de deur niet meer uit. In de avond ruik ik al een beetje de Middelandse Zee... Nog 1 dag!