Epiloog

In de afgelopen dagen heb ik het reisverslag bijgewerkt en waar nodig aangepast en taalkundig gecorrigeerd. Ook heb ik een aantal verslagen uitgewerkt die ik nog niet had gemaakt.
Zoals Etappe 2 en natuurlijk het verslag van de laatste etappe, de slotrit naar Rome. Daarnaast heb ik bij de verschillende etappes nu een aantal nieuwe foto's kunnen plaatsen die eerder niet konden, omdat ze aanvankelijk te groot waren.

De hard core followers kunnen dus nog wat lezen en bekijken.

Tevens is dit alles voor mij de input die gaat gelden voor het boek, waar deze site met alle verslagen, fotos en reacties als basis voor geldt. Het boek gaat vanmiddag online samengesteld en besteld worden.

Op deze plaats komt straks eerst nog de epiloog, het naschrift. Dan is het klaar met schrijven. Of misschien slechts voorlopig klaar met schrijven....??

Een ieder die de moeite heeft genomen een reactie te plaatsen of iets te melden, op welke manier dan ook, ontzettend bedankt. Jullie hebben mede deze reis voor mij gemaakt zoals hij is geweest. Fantastisch !



EPILOOG

Inmiddels ben ik weer een aantal dagen thuis. In Velserbroek, oftewel VBK. 2800 km. van Rome, tenminste als je fietst zoals ik het heb gedaan.

Dit was mijn reis, geinspireerd door een boek dat ik, nee niet toevallig, maar onbewust met een reden had besteld en zoals dat zo mooi heet, in één adem had uitgelezen. En de mensen die mij goed kennen, weten dat ik bijna nooit een boek lees. Geen geduld voor. Ik zit liever op de fiets.

Tijdens de tocht en op de fiets heb je veel tijd om na te denken. Slow travelling wordt het ook wel genoemd. Je overdenkt de paralellen tussen de tocht en het gewone leven. De mooie dingen maar ook de moeilijke momenten.

De dag, typerend genoeg, dat ik de Bracco overmoest, was mijn zwaarste dag. Maar niet fysiek zwaar, maar mentaal. Dat had helemaal niets met de Bracco te maken, want daar had ik me op ingesteld. Het zijn de onverwachte gebeurtenissen die het moeilijk maken. In mijn geval was dat een opeenstapeling van, opzich, kleine dingen. Een lekke band, wat extra heuvels, een defecte km. teller, een bus die me in de greppel doet belanden, de harde regen, het eerder moeten stoppen dan gepland en als druppel de hotelkamer die tegen viel. Het zijn juist die onverwachte zaken die je van je stuk kunnen brengen. En dat geldt ook voor het normale leven. Althans, zo zie ik het.

Daarnaast heeft deze reis heel veel mooie momenten en opmerkelijke ontmoetingen gekend. Je open stellen voor mensen en situaties positief benaderen, verrijken je leven. Ook hier hebben juist de onverwachte en niet geplande zaken tot de mooiste momenten geleid. En gelukkig had ik maar weinig gepland op deze reis ! Zonder alle andere momenten, mensen en ontmoetingen tekort doen kan ik wel zeggen dat de uitnodiging van en bij Sabine en Olivier en de ontmoeting met Ilja (en Gelya) het meeste indruk op me hebben gemaakt. Dat laatste natuurlijk ook in de context van deze reis.

Zo'n reis op de fiets is een uitstap uit je normale leven. Het is ook anders dan een vakantie. Een vakantie zie ik als doorgaan op hetzelfde treinspoor maar in een lager tempo. Hier ben je een wissel overgegaan en rijd je op een ander spoor, veel rustiger en je ziet hoe een ieder erg druk is op het hoofdspoor.

Dat is tevens de essentie van de reis voor mij geweest. Een uitstapje uit het normale leven dat we elke dag leiden. Los van de overvolle agenda's, de verplichtingen, de drukte en alle andere zaken die moeten. Het was heel mooi om een tijdje op een ander spoor te mogen rijden....

Ik kan ook een ieder aanraden om het ook eens te proberen. Ik heb het al in een van mijn verslagen genoemd. Natuurlijk hoef je dan niet gelijk de fiets te pakken om naar Rome te fietsen, maar ik daag je wel uit om eens iets te gaan doen waar je heel je ziel en zaligheid ik kan gooien. Alleen of met een ander of met je gezin. Durf die stap eens te maken, het brengt je veel.
Probeer niet te denken over de practische zaken die het moeilijk maken om het te verwezenlijken, maar ga de strijd aan. Het resultaat is het waard. Echt waar.

Ik had deze reis nooit kunnen maken zonder de hulp en bijstand van een aantal mensen. Natuurlijk Margie, zonder haar had ik dit nooit kunnen doen. Niet alleen heeft zij het gezin draaiende gehouden voor 5 weken, maar me ook nog eens tijdens de reis een
aantal malen practisch kunnen helpen. Ontzettend bedankt. Dan Celina en Steven, 13 en 11 jaar oud pas. Moeten hun vader missen voor een lange tijd. Eigenlijk kan je zelf niet bevatten wat dat met de kinderen doet. Grote klasse en chapeau voor deze 3 !

Maar daarnaast ook mijn werkgever, KLM.
Zonder toestemming om een maand en wat weken er even tussen uit te stappen, was dit simpelweg niet mogelijk geweest. Ik ben daar erg dankbaar voor.

En tenslotte een dikke pluim voor mijn trouwe metgezel, mijn fiets. Hij heeft zich prima gehouden op deze reis en mij er een aantal malen doorheen gesleept. Een betere reiskameraad had ik me niet kunnen wensen :-) !

Het weblog is gaande weg onderdeel van de reis geworden. Dit was niet gepland, maar is mijn online dagboek geworden. Het was mijn manier om mijn ervaringen van deze reis te verwoorden en indirect zo te delen. Ook mooi, juist niet gepland en dan komt er zoiets uit. Met meer dan 32500 pageviews of hits op de site heb ik het idee dat het ook goed gelezen werd. ;-)

Tenslotte wil ik eindigen met een gedeelte uit het boek van Ilja. Ik hoop dat hij het mij vergeeft, maar dit stuk verwoordt exact wat ook mijn ervaring was en is, over mijn eigen reis. Ik kan het zelf niet beter verwoorden:

"De reis heeft mij geleerd geduldig te zijn en dat het niet van belang is enig doel te bereiken, zolang je maar onderweg bent naar dat doel. Ik heb vooral geleerd dat niets te forceren valt en dat je je doel veel later zult bereiken. De filosofie van de heuvel was achteraf heel simpel, bijna te banaal om op te schrijven. De beklimming en de afdaling horen bij elkaar. Ze zullen elkaar blijven opvolgen tot het einde der tijden. En de beste manier om er over na te denken is om er niet over na te denken, maar erop te vertrouwen."


Dit was mijn reis.
Mijn fietstocht naar Rome.
Ik zal deze 5 weken nooit vergeten.
Als je er nog eens over wilt praten, of de dia's wilt zien (...) kom gerust eens langs in Velserbroek. Voor een kop koffie of een borrel.
Je bent van harte welkom !

Arrivederci !
:SMS update:: 25 april 2012 :
Testje.

:SMS update:: 25 april 2012 :
De sms vanaf mijn bb.

:SMS update:: 25 april 2012 :
Gggggg