Etappe 24

Woensdag, 15-9-2010
Etappe 24
Finale Ligure - Genova (Genua) 78 km. (2122 - 2200 km.)
Via: Spotorno, Savona, Varezze en Arenzano.
Warm en zonnig.


:SMS update:: 15 september 2010 :
Genua: geen stad om te fietsen als je net je fiets diplomaatje hebt gehaald...

:SMS update:: 15 september 2010 :
Tourflits: hotel in Genua was overboekt. Upgrade naar een 3 kamer apt. in het centrum... Helaas niet voor mezelf alleen, de DOCHTER van de baas slaapt hiernaast. Ze is ouder dan Lola...

:SMS update:: 15 september 2010 :
Tourflits !! Dit geloof je niet. Ik kom Ilja tegen op een terras ! Morgen middag afspraak ! Rustdagje in Genua. Dit is niet normaal, wat zijn de kansen in een stad als Genua...ik ben perplex...

Etappe verslag:

Ik heb me verslapen, kan dat uberhaupt tijdens een soort "vakantie" als dit?
Normaal zet ik mijn wekker op mijn telefoon, maar dat is gisteren niet helemaal goed gegaan. Om 9.15 hoor ik stemmen buiten, dat is de tijd dat ik normaal mijn tassen op de fiets doe. Enfin de etappe is qua km niet zo lang. Echter lengte, zeker in Italie, zegt niets over intensiteit. Lees: hoogteverschillen !

Vandaag beginnen we niet met een mooi fietspad, maar direct met alle medebestuurders op de inmiddels bekende Via Aurelia. Het is weer op en af langs de kustweg. Mooie koffiestop aan het strand van Savona. Doet me aan zeep denken. Het is weer warm vandaag. Genua lijkt nog ver weg. Het meest spannende zijn de tunnels. Die ken ik alleen van de auto vakanties. Toen waren ze ook al lang, donker en smal.
Licht aan, helm op, hesje van Jorg aan en hard fietsen. De "stoep" is hier 25 cm hoog, moet je ook niet tegen aanrijden. Hij is 30 cm breed, tussen rotswand en vangrail. Geen optie om daar te fietsen. Het gaat goed.

Als ik bij Arenzona de zoveelste heuvel op moet, heb ik een vreemde ervaring. Ik weet nu dat klimmen ook, of nu juist vooral, iets psychisch is. Als ik nl. de zoveelste heuvel over moet, denk ik in mijn hoofd, ach nee niet weer hè. Als ik dan aan de klim begonnen ben, draaien mijn benen echter redelijk makkelijk de rondjes... Die prikkels worden echter niet geregistreerd in het hoofd. Natuurlijk, er zal wat spiermassa zijn gekweekt in de laaste paar weken, maar dat weten je hersens niet. Die reageren nog primair. Heuvel is slecht, niet leuk ! Het is nu de inverse van de geest is sterk en het vlees is zwak. Het vlees is nu eens de sterkere...
Apart.

Ik rijd langs het boord Genua. Dat is volgens mij nog veels te vroeg. Ik type het adres van het hotel in de TT en die geeft aan hoe ver het nog is. 19.3 km... dit zegt wat over de grootte van Genua en zijn voorsteden....

Na de tunnels kom ik plots op een hele drukke weg. 4 baans, en smal. Hmmmm.. ik durf wel wat maar dit wordt mij ook iets te... Ik zie dat er een afslag naar de kust is en besluit daar te fieten. Dat gaat beter. Je denkt dat langs de kust fietsen qua route vinden, simpel is. Maar dat valt nog tegen. Als je uiterst rechts wilt houden, langs de kust dus in mijn geval, kom je regelmatig op niet doorlopende weggetjes of in havens. Maar je raakt getraind in het zoeken van de weg.

De voorsteden van Genua zijn niet echt fietsvriendelijk.. Veel vrachtverkeer. De ergste zijn de container vrachtwagens. Lang, hoog en breed.... Het hotel is niet ver meer. Over de Piazza de Ferrari en daar is het. Hotel is door Margie geboekt.

Er zit een mooie italiaanse schone achter de balie. Maar wat heb je eraan als ze slecht nieuws heeft.
Het hotel is vol, maar ze kunnen me wel op een andere locatie plaatsen. Haar vader zal me zowel wel brengen. In dit soort gevallen, denk je automatisch negatief, raar is dat. De nieuwe locatie zal wel minder zijn, lekker dan. Dat gevoel wordt versterkt als er een typsich Italiaanse heer komt, keurig gekleed, met stoppelbaardje en sigaartje en vraag of alles goed met me gaat. De vader. Het spijt hem maar alle kamers zijn vol, iets niet helemaal goed gegaan met de boeking.
Of ik hem maar wil volgen. Ik besluit maar eens geen commentaar te geven en eerst maar eens kijken waar ik uitkom. Een wijs besluit. Na 10 minuten wandelenen komen we bij een appt complex. Ik krijg een appt op de 3e verdieping. Het is een soort B&B, maar dan in italiaanse stijl. Zie de foto's. Uiterst stijlvol. Weer een goede les. Eerst afwachten en indien nodig dan pas piepen...

Na de douche de stad in. Het is een echte italiaanse stad. Veel goed verzorgede mensen. Keurig gekleed en met het nodige italiaanse vertoon. Mooi om te zien en mee te maken hoor.

Als ik in het restaurant mijn boekje lees, waar het leuk is om nog een biertje te drinken, kom ik uit op het Piazza del Erbe. Een plein de helft van de Grote Markt in Haarlem, maar met ca 100 tafeltjes en 4 * zoveel stoelen. Ik loop 2 keer om het plein heen, tot ik een leeg en leuk plekje vind om te gaan zitten.
Dat zie ik iets in mijn ooghoek, een persoon met lang haar.

Het is Ilja... Ongelooflijk ! Hij zit met een groepje mensen. Zonder na te denken sta ik op en zeg, hé Ilja! Hij kijkt me verbaasd aan. Als een bekende die wordt aangesproken door zijn zoveelste fan. Ik denk niet na en zeg wie ik ben en en wat ik hier doe. Dat hij de aanleiding is waarom ik daar op dat moment sta. Ik zeg zoiets van dat ik "in het spoor van Ilja" de fietstocht onderneem. Dan excuseer ik me voor de storing. Hij vat het goed op en vraagt of ik er morgen ook nog ben. Schrijft zijn tel. nummer op een servetje en zegt, laten we afspreken rond een uur of 5. Hier op dit plein. Naast hem zit een vrouw, ik vraag ook nog redelijk onbeshoft of dat Gelya is, zijn russische vriendin met wie hij de reis heeft ondernomen. Nee, dat is zij niet, maar op mijn tweede onbeschofte vraag of "ze er nog wel is" antwoordt hij bevestigend. Ik bedank en zeg tot morgen 5 uur waarschijnlijk.

Ga terug naar mijn tafel en kan het nog niet bevatten. Dit is onwerkelijk. Er wonen bijna 700.000 mensen in Genua en je komt juist die persoon tegen. Juist de persoon die je in zijn boek heeft aangezet tot het maken van deze reis.
Drink nog wat en als ik s'avonds in bed lig weet ik zeker dat toeval niet bestaat....!!